Repertuar
Wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarium
André Rieu: Przetańczyć całą noc!
Przed nami kolejny nowy show ulubieńca naszej wspólnej publiczności. Będzie to retransmisja lipcowego koncertu z Maastricht. André Rieu chce z nami Przetańczyć całą noc!🙂
Dodatkowo, na tym koncercie będą obchodzone 200. urodziny Johanna Straussa, więc szykuje się moc walców, polek i marszów.
Koncert ponownie poprowadzi Maja Jasińska, flecistka w Orkiestrze Johanna Straussa.
Dodatkowo, na tym koncercie będą obchodzone 200. urodziny Johanna Straussa, więc szykuje się moc walców, polek i marszów.
Koncert ponownie poprowadzi Maja Jasińska, flecistka w Orkiestrze Johanna Straussa.
Cinema Paradiso
Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym "Paradiso". Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena (Agnese Nano), najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.
Diamenty
"Diamenty" to barwna, poruszająca opowieść o kobietach, ich marzeniach, sile i tajemnicach.
Lata 70., Rzym, pracownia krawiecka prowadzona przez dwie siostry, w której powstają niezwykle piękne i dopracowane kostiumy filmowe. To tu, między śmiechem a łzami, poznajemy namiętności, tęsknoty i lęki głównych bohaterek oraz ich współpracownic podzielających tę samą pasję do szycia.
Włoski klimat, kolory, humor nadają lekkości głębokiej i mocnej opowieści o emocjach. Ten film to utkana ze wspomnień podróż, która pozwala poczuć siłę, wrażliwość i piękno ukryte w codziennych losach kobiet. To kino, które przypomina, że każda z nas jest ważna – niezależnie od tego, czy jest na scenie, czy za kulisami.
Lata 70., Rzym, pracownia krawiecka prowadzona przez dwie siostry, w której powstają niezwykle piękne i dopracowane kostiumy filmowe. To tu, między śmiechem a łzami, poznajemy namiętności, tęsknoty i lęki głównych bohaterek oraz ich współpracownic podzielających tę samą pasję do szycia.
Włoski klimat, kolory, humor nadają lekkości głębokiej i mocnej opowieści o emocjach. Ten film to utkana ze wspomnień podróż, która pozwala poczuć siłę, wrażliwość i piękno ukryte w codziennych losach kobiet. To kino, które przypomina, że każda z nas jest ważna – niezależnie od tego, czy jest na scenie, czy za kulisami.
Koncert Damiana Holeckiego w Hutniku
Zapraszamy na koncert Damiana Holeckiego!
10 października 2025 r. | godz. 19:00
Gostyński Ośrodek Kultury "Hutnik"
Wieczór pełen emocji, romantyzmu i największych przebojów czeka na Was już 10 października! Damian Holecki – jeden z najbardziej cenionych artystów polskiej sceny muzycznej – wystąpi z wyjątkowym koncertem, w którym zaprezentuje swoje najbardziej lubiane utwory.
Damian Holecki to wokalista, kompozytor, pianista i autor tekstów, znany z takich przebojów jak „Mamo, dla Ciebie jestem”, „Czerwone róże”, „Po prostu dziękuję” czy „Złote kasztany”. Artysta z powodzeniem łączy muzykę popową, balladową i szlagierową, a jego utwory zdobywają serca publiczności od ponad dwóch dekad.
Nie tylko scena koncertowa – Damian to także twórca i prowadzący popularnych programów telewizyjnych i radiowych, takich jak „Muzyczna Kuchnia” i „Muzyczny Kącik Damiana Holeckiego”, emitowanych m.in. w TVS i Radiu Silesia.
Laureat licznych nagród, w tym dwukrotny „Wykonawca Roku” i autor Złotych Płyt, gwarantuje wieczór pełen muzycznych wzruszeń i niezapomnianej atmosfery!
------------------
Bilety ulgowe
Karta Seniora
Karta Dużej Rodziny
Przyjazny Samorząd
dostępne wyłącznie w kasie GOK Hutnik oraz kinie "Pod kopułą"
10 października 2025 r. | godz. 19:00
Gostyński Ośrodek Kultury "Hutnik"
Wieczór pełen emocji, romantyzmu i największych przebojów czeka na Was już 10 października! Damian Holecki – jeden z najbardziej cenionych artystów polskiej sceny muzycznej – wystąpi z wyjątkowym koncertem, w którym zaprezentuje swoje najbardziej lubiane utwory.
Damian Holecki to wokalista, kompozytor, pianista i autor tekstów, znany z takich przebojów jak „Mamo, dla Ciebie jestem”, „Czerwone róże”, „Po prostu dziękuję” czy „Złote kasztany”. Artysta z powodzeniem łączy muzykę popową, balladową i szlagierową, a jego utwory zdobywają serca publiczności od ponad dwóch dekad.
Nie tylko scena koncertowa – Damian to także twórca i prowadzący popularnych programów telewizyjnych i radiowych, takich jak „Muzyczna Kuchnia” i „Muzyczny Kącik Damiana Holeckiego”, emitowanych m.in. w TVS i Radiu Silesia.
Laureat licznych nagród, w tym dwukrotny „Wykonawca Roku” i autor Złotych Płyt, gwarantuje wieczór pełen muzycznych wzruszeń i niezapomnianej atmosfery!
------------------
Bilety ulgowe
Karta Seniora
Karta Dużej Rodziny
Przyjazny Samorząd
dostępne wyłącznie w kasie GOK Hutnik oraz kinie "Pod kopułą"
Niesamowite przygody skarpetek 2. Skarpetki górą!
Wielki powrót skarpetek! Nietypowi bohaterzy bestsellerowych książek dla dzieci ponownie na wielkim ekranie w zupełnie nowych przygodach! Razem z nimi przebiegniemy cały świat, podbijemy Hollywood i sceny teatrów oraz zostaniemy prawdziwymi herosami!
Czy skarpetka może zostać sławną aktorką, nagradzanym sportowcem, albo uratować komuś życie? Oczywiście, że tak! Jeżeli myśleliście, że miejsce skarpetek jest na naszych stopach i w szufladach, to jesteście w grubym błędzie! One też mają marzenia i kiedy tylko nadarza się okazja, żądne przygód, wyruszają w drogę. Historie, które przeżywają, są pokręcone i pełne niespodzianek. Niezależnie od trudności, jakie napotkają na swojej drodze – skarpetki zawsze są górą!
Czy skarpetka może zostać sławną aktorką, nagradzanym sportowcem, albo uratować komuś życie? Oczywiście, że tak! Jeżeli myśleliście, że miejsce skarpetek jest na naszych stopach i w szufladach, to jesteście w grubym błędzie! One też mają marzenia i kiedy tylko nadarza się okazja, żądne przygód, wyruszają w drogę. Historie, które przeżywają, są pokręcone i pełne niespodzianek. Niezależnie od trudności, jakie napotkają na swojej drodze – skarpetki zawsze są górą!
Pewnego razu w Paryżu
Jest 2024 rok. Około 30 osób należących do jednej rodziny dowiaduje się, że wszyscy wkrótce odziedziczą duży dom, który stoi opuszczony od lat. Cztery z nich zostają wybrane, aby przeprowadzić inwentaryzację lokalu, to: Seb, Abdel, Céline i Guy. Połączeni ze sobą dalekim pokrewieństwem "kuzyni" odkrywają niezwykłe sekrety starego domostwa i trafiają na trop tajemniczej kobiety o imieniu Adèle, która w wieku 20 lat opuściła rodzinną Normandię i w 1895 roku udała się do przeżywającego rewolucję przemysłową i kulturową Paryża. Dzięki poznawaniu tej wyjątkowej historii, czwórka postaci ze współczesności odbędzie podróż w głąb własnego drzewa genealogicznego i umożliwi odkrycie niezwykłych momentów z końca XIX wieku, kiedy wynaleziono fotografię i narodził się impresjonizm. To zderzenie dwóch epok, roku 2024 i 1895, będzie dla bohaterek i bohaterów narodzinami pięknej refleksji nad tym co w życiu jest naprawdę ważne.
Smerfy: Wielki film
Kiedy Papa Smerf zostaje w tajemniczy sposób porwany przez Razamela i Gargamela, Smerfetka prowadzi misję Smerfów do prawdziwego świata, aby go uratować. Z pomocą nowych przyjaciół Smerfy odkrywają, co jest ich przeznaczeniem.
Teatr Polska 2025: Kruk z tower
Spektakl zrealizowany w ramach Sceny Inicjatyw Aktorskich ProScenium to kameralna i niezwykle aktualna opowieść o samotności, która staje się największym zagrożeniem współczesnego świata. Historia o niemożności skomunikowania się z najbliższymi i braku odwagi, by spotkać się z drugim człowiekiem twarzą w twarz, o trudach dojrzewania i zagrożeniach, jakie rodzi ucieczka w wirtualny świat.
Spektakl pokazuje zagrożenia i szanse jakie niesie za sobą Internet.
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy: 15 zł (od 10 osób) do kupienia tylko w kasie GOK i kina „Pod Kopułą”
RECENZJE:
„Kruk z Tower” Andreia Iwanowa w reż. Roberta Latuska w Teatrze im. Jaracza w Łodzi. Pisze Sławomir Szczurek z Nowej Siły Krytycznej.
Jak daleko gotowi jesteśmy się posunąć w imię najwyższego z uczuć? W tym życiu wyznaczanym przez krótsze i dłuższe momenty, gdy kochamy za bardzo lub nie jesteśmy kochani wcale. Zwodnicze uczucie, jego nieustająco żarzące się pragnienie, utrzymanie go lub wzniecanie na nowo bywa prawdziwie wyczerpujące. Prowadzić też może w rejony, w które nikt nie chciałby tak naprawdę dojść.
Sprawy zachodzą zdecydowanie za daleko pomiędzy bohaterami spektaklu „Kruk z Tower” w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Matka (rewelacyjna Ewa Audykowska-Wiśniewska) stała się dla swojego syna Kostii (Mateusz Czwartosz) – jedynie eksponatem. Czymś co po prostu jest, zajmuje miejsce, obok czego można przejść nie zwracając nawet uwagi. Nie poświęcając mu czasu, nie wspominając o ewentualnym jego docenieniu. „Jest dla niego zwykłym popychadłem do gotowania i prania”. Matka odczuwa ten chłód, jest przekonana, że w jej dziecku nie ma miłości. Towarzysząca tej relacji plątanina krzyku i obraźliwych wyzwisk („suka”, „nienawidzę jej”), skrywanych pod powierzchnią emocji, staje się polem walki, rodzajem gry, którą należy toczyć, a najważniejszą jej zasadą jest to, by „nie pokazywać, że zmiękła ci rura”. Czyż właśnie rodzina nie jest tym audytorium, przed którym nie musi się udawać? Czy dom nie powinien być synonimem azylu i bezterminowej wizy do lepszego świata od świata zewnętrznego? Czy te cztery ściany nie zostały zbudowane właśnie po to, by rozklejać się w nich i składać na nowo? Wracać poobijanym i leczyć w nim rany? | Sławomir Szczurek
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Obsada
Matka – Ewa Audykowska-Wiśniewska
Syn – Mateusz Czwartosz
Inni realizatorzy
Reżyseria: Robert LATUSEK
Scenografia i kostiumy – Katarzyna ZBŁOWSKA
Muzyka- Waldemar OSIECKI
Reżyseria światła – Olaf MAKIEWICZ
Inspicjentka, suflerka – Anna KRÓLIKOWSKA
Informacje
czas trwania: 75
grupa wiekowa: młodzież i dorośli
scenografia: Katarzyna Zbłowska
muzyka: Waldemar Osiecki
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
Spektakl pokazuje zagrożenia i szanse jakie niesie za sobą Internet.
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy: 15 zł (od 10 osób) do kupienia tylko w kasie GOK i kina „Pod Kopułą”
RECENZJE:
„Kruk z Tower” Andreia Iwanowa w reż. Roberta Latuska w Teatrze im. Jaracza w Łodzi. Pisze Sławomir Szczurek z Nowej Siły Krytycznej.
Jak daleko gotowi jesteśmy się posunąć w imię najwyższego z uczuć? W tym życiu wyznaczanym przez krótsze i dłuższe momenty, gdy kochamy za bardzo lub nie jesteśmy kochani wcale. Zwodnicze uczucie, jego nieustająco żarzące się pragnienie, utrzymanie go lub wzniecanie na nowo bywa prawdziwie wyczerpujące. Prowadzić też może w rejony, w które nikt nie chciałby tak naprawdę dojść.
Sprawy zachodzą zdecydowanie za daleko pomiędzy bohaterami spektaklu „Kruk z Tower” w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Matka (rewelacyjna Ewa Audykowska-Wiśniewska) stała się dla swojego syna Kostii (Mateusz Czwartosz) – jedynie eksponatem. Czymś co po prostu jest, zajmuje miejsce, obok czego można przejść nie zwracając nawet uwagi. Nie poświęcając mu czasu, nie wspominając o ewentualnym jego docenieniu. „Jest dla niego zwykłym popychadłem do gotowania i prania”. Matka odczuwa ten chłód, jest przekonana, że w jej dziecku nie ma miłości. Towarzysząca tej relacji plątanina krzyku i obraźliwych wyzwisk („suka”, „nienawidzę jej”), skrywanych pod powierzchnią emocji, staje się polem walki, rodzajem gry, którą należy toczyć, a najważniejszą jej zasadą jest to, by „nie pokazywać, że zmiękła ci rura”. Czyż właśnie rodzina nie jest tym audytorium, przed którym nie musi się udawać? Czy dom nie powinien być synonimem azylu i bezterminowej wizy do lepszego świata od świata zewnętrznego? Czy te cztery ściany nie zostały zbudowane właśnie po to, by rozklejać się w nich i składać na nowo? Wracać poobijanym i leczyć w nim rany? | Sławomir Szczurek
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Obsada
Matka – Ewa Audykowska-Wiśniewska
Syn – Mateusz Czwartosz
Inni realizatorzy
Reżyseria: Robert LATUSEK
Scenografia i kostiumy – Katarzyna ZBŁOWSKA
Muzyka- Waldemar OSIECKI
Reżyseria światła – Olaf MAKIEWICZ
Inspicjentka, suflerka – Anna KRÓLIKOWSKA
Informacje
czas trwania: 75
grupa wiekowa: młodzież i dorośli
scenografia: Katarzyna Zbłowska
muzyka: Waldemar Osiecki
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
Teatr Polska 2025: Sensus
„Sensus” to metaforyczna opowieść o miłości współczesnej pary trzydziestoparolatków, którzy mierzą się z wyzwaniami budowania związku. Inspirowany doświadczeniami i rozmowami „millenialsów”, eksploruje złożoność miłości w codziennym życiu pełnym szybkich zmian, oczekiwań społecznych, ciągłego samorozwoju. Bohaterowie, Ela i Filip, w towarzystwie lalkowych form, przenoszą widzów w świat emocji i wewnętrznych zmagań: od pierwszych spojrzeń, przez chemiczne reakcje, po kryzysy i tęsknoty.
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy (od 10 osób) do kupienia tylko w kasie GOK i Kina „Pod Kopułą”: 15 zł
RECENZJE:
„Sensus” w reż. Agaty Puszcz w Instytucie Teatralnym w Warszawie. Pisze Marek Waszkiel na swoim blogu.
Jedno z nieoczywistych znaczeń łacińskiego słowa sensus to czucie, percepcja. W autorskiej interpretacji Natalii Sakowicz, artystki coraz silniej zaznaczającej swoją obecność, już nie tylko na polskim rynku teatralnym, pojęcie to związane jest ze świadomością ciała, uważnością i czułym dotykiem, przenoszonym na partnerującą aktorce lalkę teatralną. Dwa byty, ludzki i materialny, stają się jednością, choć ta jedność ma wiele oblicz. I jej skomplikowana natura ujawnia się zarówno w grze aktorskiej, jak przede wszystkim w działaniach animacyjnych, pozwalających lalce wyrazić stany, uczucia, reakcje będące elementem ukrytej ludzkiej natury.
Kiedyś Duda Paiva opowiadał, jak w młodości mierząc się z niedowidzeniem, opierał swoją dłoń na szyi brata, który stawał się jego przewodnikiem. Ręka Paivy przekształcała się w swoisty czujnik reakcji, za którym podążało jego ciało. Takim samym sensorem jest dłoń lalkarza wprowadzona do głowy animowanej lalki. Wywołuje działania całego korpusu animanta, reagującego każdym ruchomym elementem swojego ciała na bodźce wysyłane przez animatora. To trudna technika, wymagająca cierpliwości i długiej praktyki. Natalia Sakowicz nadała jej autorskie cechy, stale ją udoskonala, ale uzyskiwane efekty warte są trudu, wysiłku i poświęcenia.
Teatr Sakowicz/Cempura wystąpił właśnie z premierą najnowszego spektaklu. Nosi tytuł Sensus, więc jednoznacznie odnosi się do lansowanej metody pracy z animantem. Ale to nie jest godzinny warsztat lalkarski. To zaskakujące przedstawienie teatralne. Zaskakujące, bo trudno jest w nim znaleźć linearną fabułę, intensywne działania sceniczne, efektowne zwroty akcji. Wszystko dzieje się powoli, troszkę melancholijnie, chwilami poetycko, nawet wzruszająco, a pojawiające się sygnały zdarzeń trzeba samodzielnie układać w głowie, snuć własną opowieść, reagować na niuanse. Powstaje swoista łamigłówka. Nie wiem nawet, czy jednokrotne spotkanie z Sensusem pozwala odebrać wszystkie zawarte w nim sensy, podteksty, znaczenia. Pozwalam sobie jednak na posnucie tych refleksji, bo trudno przewidzieć, kiedy uda się zobaczyć spektakl ponownie, choć będzie to spotkanie i potrzebne, i zarazem bardzo oczekiwane. | Marek Waszkiel
Fundacja Teatr Sakowicz Cempura
Obsada
Natalia Sakowicz
Maciej Cempura
Inni realizatorzy
Reżyseria: Agata Puszcz
Koncepcja i gra aktorska: Natalia Sakowicz, Maciej Cempura
Dramaturgia: Zuzanna Bojda
Dialogi: Zuzanna Bojda, Natalia Sakowicz, Maciej Cempura
Lalki: Olga Ryl-Krystianowska, Czyni Cuda
Muzyka: Maciej Cempura
Choreografia: Iza Szostak
Reżyseria światła: Prot Jarnuszkiewicz
Informacje
czas trwania: 60 min
grupa wiekowa: młodzież i dorośli
scenografia: Olga Ryl-Krystianowska, Czyni Cuda
choreografia: Iza Szostak
muzyka: Maciej Cempura
dramaturgia: Zuzanna Bojda
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy (od 10 osób) do kupienia tylko w kasie GOK i Kina „Pod Kopułą”: 15 zł
RECENZJE:
„Sensus” w reż. Agaty Puszcz w Instytucie Teatralnym w Warszawie. Pisze Marek Waszkiel na swoim blogu.
Jedno z nieoczywistych znaczeń łacińskiego słowa sensus to czucie, percepcja. W autorskiej interpretacji Natalii Sakowicz, artystki coraz silniej zaznaczającej swoją obecność, już nie tylko na polskim rynku teatralnym, pojęcie to związane jest ze świadomością ciała, uważnością i czułym dotykiem, przenoszonym na partnerującą aktorce lalkę teatralną. Dwa byty, ludzki i materialny, stają się jednością, choć ta jedność ma wiele oblicz. I jej skomplikowana natura ujawnia się zarówno w grze aktorskiej, jak przede wszystkim w działaniach animacyjnych, pozwalających lalce wyrazić stany, uczucia, reakcje będące elementem ukrytej ludzkiej natury.
Kiedyś Duda Paiva opowiadał, jak w młodości mierząc się z niedowidzeniem, opierał swoją dłoń na szyi brata, który stawał się jego przewodnikiem. Ręka Paivy przekształcała się w swoisty czujnik reakcji, za którym podążało jego ciało. Takim samym sensorem jest dłoń lalkarza wprowadzona do głowy animowanej lalki. Wywołuje działania całego korpusu animanta, reagującego każdym ruchomym elementem swojego ciała na bodźce wysyłane przez animatora. To trudna technika, wymagająca cierpliwości i długiej praktyki. Natalia Sakowicz nadała jej autorskie cechy, stale ją udoskonala, ale uzyskiwane efekty warte są trudu, wysiłku i poświęcenia.
Teatr Sakowicz/Cempura wystąpił właśnie z premierą najnowszego spektaklu. Nosi tytuł Sensus, więc jednoznacznie odnosi się do lansowanej metody pracy z animantem. Ale to nie jest godzinny warsztat lalkarski. To zaskakujące przedstawienie teatralne. Zaskakujące, bo trudno jest w nim znaleźć linearną fabułę, intensywne działania sceniczne, efektowne zwroty akcji. Wszystko dzieje się powoli, troszkę melancholijnie, chwilami poetycko, nawet wzruszająco, a pojawiające się sygnały zdarzeń trzeba samodzielnie układać w głowie, snuć własną opowieść, reagować na niuanse. Powstaje swoista łamigłówka. Nie wiem nawet, czy jednokrotne spotkanie z Sensusem pozwala odebrać wszystkie zawarte w nim sensy, podteksty, znaczenia. Pozwalam sobie jednak na posnucie tych refleksji, bo trudno przewidzieć, kiedy uda się zobaczyć spektakl ponownie, choć będzie to spotkanie i potrzebne, i zarazem bardzo oczekiwane. | Marek Waszkiel
Fundacja Teatr Sakowicz Cempura
Obsada
Natalia Sakowicz
Maciej Cempura
Inni realizatorzy
Reżyseria: Agata Puszcz
Koncepcja i gra aktorska: Natalia Sakowicz, Maciej Cempura
Dramaturgia: Zuzanna Bojda
Dialogi: Zuzanna Bojda, Natalia Sakowicz, Maciej Cempura
Lalki: Olga Ryl-Krystianowska, Czyni Cuda
Muzyka: Maciej Cempura
Choreografia: Iza Szostak
Reżyseria światła: Prot Jarnuszkiewicz
Informacje
czas trwania: 60 min
grupa wiekowa: młodzież i dorośli
scenografia: Olga Ryl-Krystianowska, Czyni Cuda
choreografia: Iza Szostak
muzyka: Maciej Cempura
dramaturgia: Zuzanna Bojda
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
Teatr Polska 2025: Zmień się
Gąsienica Zuza chce się zmienić – chce być inna, lepsza. Inne gąsienice już dawno zawinęły się w kokon, a niektóre już nawet są pięknymi motylami. Żuk gnojarz Ziuta uważa, że zmiana to fanaberia. Po co się zmieniać? Trzeba tylko toczyć swoją kulkę kupy. Takie jest życie. Która ma rację? A może obie ją mają?
„Zmień się” to współczesna baśń o tym, że wszystko się zmienia – niesamowita komedia lalkowa dla dzieci powyżej 4. roku życia i bliskich im dorosłych.
___________________
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy: 15 zł (od 10 osób)
do kupienia tylko w kasie GOK Hutnik i kinie „Pod Kopułą”
RECENZJE:
„Zmień się” Agnieszki Kochanowskiej w reż. Luci Vrany Svobodovej w Olsztyńskim Teatrze Lalek. Pisze Hania Wittstock w AICT Polska. Najnowsza premiera „Zmień się” według dramatu Agnieszki Kochanowskiej w reżyserii Luci Vrany Svobodovej, która jest również autorką scenografii, to bajka o drodze do zmiany, ale też o podążaniu za marzeniem, o akceptacji siebie i przyjaźni. Trochę tych wątków jest, a wszystko to wpisane w świat owadów i przyrodę, w jej różnorodność, instynktową zaradność i strachliwą niemoc, piękno i brzydotę, ale przede wszystkim nieuchronną cykliczność.
Spektakl „Zmień się” urzeka stroną plastyczną. Zarówno scenografia, jak i lalki tworzą spójne estetycznie uniwersum. Kręgi, z których każdy tworzy mikro scenkę, malutką cząstkę baśniowego lasu, wypełniają kameralną scenę. Jest w tej kompozycji ogromna wrażliwość na detal. Źdźbła trawy, kawałki mchu, kora drzew, kolorowe grzyby, wszystko to tworzy miejsce bezpieczne i przyjazne, choć nie pozbawione trochę zagadkowości. W tym świecie postaci nakreślone są również z wielobarwną czułością, zarówno w formie, jak i interpretacji, do tego ze sporym poczuciem humoru. Zuza Karoliny Sadowskiej przechodzi przez zniecierpliwienie, bezradność i nawet histerię, ewoluuje emocjonalnie w drodze do bycia lepszą. Kontrastuje z nią postać nieco surowej Ziuty (Hanna Banasiak) i jej chwilami ascetyczny spokój, pod którym kryją się jednak emocje, czemu daje wyraz w monologu o wyborze drogi życiowej. | Hania Wittstock
Olsztyński Teatr Lalek
Obsada
Hanna Banasiak, Jakub Ignasiak, Mateusz Mikosza, Marcin Młynarczyk, Karolina Sadowska
Inni realizatorzy
Autorka: Agnieszka Kochanowska
Reżyseria, scenografia: Lucia Vrana Svobodová
Muzyka: Miłosz Sienkiewicz
Informacje
czas trwania: 55 minut
grupa wiekowa: dzieci
scenografia: Lucia Vrana-Svobodova
muzyka: Miłosz Sienkiewicz
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
„Zmień się” to współczesna baśń o tym, że wszystko się zmienia – niesamowita komedia lalkowa dla dzieci powyżej 4. roku życia i bliskich im dorosłych.
___________________
Bilet: 20 zł
Bilet ulgowy, grupowy: 15 zł (od 10 osób)
do kupienia tylko w kasie GOK Hutnik i kinie „Pod Kopułą”
RECENZJE:
„Zmień się” Agnieszki Kochanowskiej w reż. Luci Vrany Svobodovej w Olsztyńskim Teatrze Lalek. Pisze Hania Wittstock w AICT Polska. Najnowsza premiera „Zmień się” według dramatu Agnieszki Kochanowskiej w reżyserii Luci Vrany Svobodovej, która jest również autorką scenografii, to bajka o drodze do zmiany, ale też o podążaniu za marzeniem, o akceptacji siebie i przyjaźni. Trochę tych wątków jest, a wszystko to wpisane w świat owadów i przyrodę, w jej różnorodność, instynktową zaradność i strachliwą niemoc, piękno i brzydotę, ale przede wszystkim nieuchronną cykliczność.
Spektakl „Zmień się” urzeka stroną plastyczną. Zarówno scenografia, jak i lalki tworzą spójne estetycznie uniwersum. Kręgi, z których każdy tworzy mikro scenkę, malutką cząstkę baśniowego lasu, wypełniają kameralną scenę. Jest w tej kompozycji ogromna wrażliwość na detal. Źdźbła trawy, kawałki mchu, kora drzew, kolorowe grzyby, wszystko to tworzy miejsce bezpieczne i przyjazne, choć nie pozbawione trochę zagadkowości. W tym świecie postaci nakreślone są również z wielobarwną czułością, zarówno w formie, jak i interpretacji, do tego ze sporym poczuciem humoru. Zuza Karoliny Sadowskiej przechodzi przez zniecierpliwienie, bezradność i nawet histerię, ewoluuje emocjonalnie w drodze do bycia lepszą. Kontrastuje z nią postać nieco surowej Ziuty (Hanna Banasiak) i jej chwilami ascetyczny spokój, pod którym kryją się jednak emocje, czemu daje wyraz w monologu o wyborze drogi życiowej. | Hania Wittstock
Olsztyński Teatr Lalek
Obsada
Hanna Banasiak, Jakub Ignasiak, Mateusz Mikosza, Marcin Młynarczyk, Karolina Sadowska
Inni realizatorzy
Autorka: Agnieszka Kochanowska
Reżyseria, scenografia: Lucia Vrana Svobodová
Muzyka: Miłosz Sienkiewicz
Informacje
czas trwania: 55 minut
grupa wiekowa: dzieci
scenografia: Lucia Vrana-Svobodova
muzyka: Miłosz Sienkiewicz
Pokazy spektakli odbywają się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego
Strona programu: www.teatrpolska.pl
Teściowie 3
W trzeciej części komediowego hitu "Teściowie" ponownie spotykamy się z rodziną, która tym razem zjeżdża się do spokojnego ośrodka na prowincji na chrzciny. Wanda i Tadeusz organizują uroczystość, na którą zapraszają Małgorzatę wraz z przyjaciółką, psychoterapeutką Grażyną. Na spotkaniu pojawia się również były mąż Małgorzaty, Andrzej, który przylatuje specjalnie z Australii – i tym razem nie jest sam. Atmosfera spotkania szybko wymyka się spod kontroli, a dawne konflikty i nowe romanse prowadzą do nieoczekiwanych konsekwencji – tym razem z udziałem lokalnej policji!
Triumf serca
"Triumf serca" to dramat oparty na prawdziwej historii św. Maksymiliana Marii Kolbego – franciszkanina, który w obozie koncentracyjnym Auschwitz oddał życie za współwięźnia. Film amerykańskiego reżysera Anthony’ego D’Ambrosio rozpoczyna się tam, gdzie większość opowieści o ojcu Kolbem się kończy – w celi śmierci. I choć w retrospekcjach powracamy do ważnych momentów z życia św. Maksymiliana Marii Kolbego, to właśnie w tej zamkniętej przestrzeni rozgrywa się najbardziej przejmująca opowieść o ostatnich dniach życia świętego.
"Triumf serca" to nie tylko historia męczeństwa, lecz przede wszystkim hołd dla miłości, która – i to jest duchowe przesłanie filmu – jest twórcza i silniejsza niż śmierć. W świecie pełnym podziałów i konfliktów "Triumf serca" staje się uniwersalnym apelem o dobro, wiarę i człowieczeństwo.
"Triumf serca" to nie tylko historia męczeństwa, lecz przede wszystkim hołd dla miłości, która – i to jest duchowe przesłanie filmu – jest twórcza i silniejsza niż śmierć. W świecie pełnym podziałów i konfliktów "Triumf serca" staje się uniwersalnym apelem o dobro, wiarę i człowieczeństwo.
Upiór w garderobie czyli Nic na serio
„Upiór w garderobie, czyli nic na serio”
scenariusz: Izabella Tarasiuk-Andrzejewska
reżyseria: Anna Biniak/Izabella Tarasiuk – Andrzejewska
Podobno każdy potrzebuje terapii, tylko nie każdy o tym wie. Spektakl pt. „Upiór w garderobie, czyli nic na serio jest pretekstem do spotkania z Widzem w garderobie teatralnej. Lawirując zręcznie między światem realu a fikcją fabularną, aktorki zacierają granice teatru pudełkowego, zaskakując widza przenikaniem się teatralnych przestrzeni. „Twórczynie spektaklu wychodzą naprzeciw zapotrzebowaniu szeroko pojętej widowni na chwilę oddechu i radości, tak cennych, szczególnie w dzisiejszych, niełatwych czasach. Koncentrują swe działania artystyczne wokół dobroczynnych walorów terapii poprzez śmiech, który jest wszak jednym z najlepszych antidotum na wszelki smutek i stres. Wspomaga zarówno naszego ducha jaki i ciało. Idąc tym tropem aktorki zorientowały wszelkie swe działania wokół swoistej terapii sztuką lekką i przyjemną, acz o wysokich walorach literackich. Wykorzystując groteskę, pastisz i inteligentną ironię, aktorki wciągają widzów w zabawę, przybliżając im tajniki aktorskiego rzemiosła i procesu powstawania przedstawienia teatralnego. Sięgając po perły pióra największych polskich mistrzów lekkiej muzy i literatury, aktorki darowują widzom prawdziwą, terapeutyczną sesję geloterapii.
scenariusz: Izabella Tarasiuk-Andrzejewska
reżyseria: Anna Biniak/Izabella Tarasiuk – Andrzejewska
Podobno każdy potrzebuje terapii, tylko nie każdy o tym wie. Spektakl pt. „Upiór w garderobie, czyli nic na serio jest pretekstem do spotkania z Widzem w garderobie teatralnej. Lawirując zręcznie między światem realu a fikcją fabularną, aktorki zacierają granice teatru pudełkowego, zaskakując widza przenikaniem się teatralnych przestrzeni. „Twórczynie spektaklu wychodzą naprzeciw zapotrzebowaniu szeroko pojętej widowni na chwilę oddechu i radości, tak cennych, szczególnie w dzisiejszych, niełatwych czasach. Koncentrują swe działania artystyczne wokół dobroczynnych walorów terapii poprzez śmiech, który jest wszak jednym z najlepszych antidotum na wszelki smutek i stres. Wspomaga zarówno naszego ducha jaki i ciało. Idąc tym tropem aktorki zorientowały wszelkie swe działania wokół swoistej terapii sztuką lekką i przyjemną, acz o wysokich walorach literackich. Wykorzystując groteskę, pastisz i inteligentną ironię, aktorki wciągają widzów w zabawę, przybliżając im tajniki aktorskiego rzemiosła i procesu powstawania przedstawienia teatralnego. Sięgając po perły pióra największych polskich mistrzów lekkiej muzy i literatury, aktorki darowują widzom prawdziwą, terapeutyczną sesję geloterapii.
Zamach na papieża
Rok 1981. Kreml wydaje rozkaz - zlikwidować Jana Pawła II. Konstanty "Bruno" Brusicki (Bogusław Linda) - były snajper i legenda wywiadu - zostaje zmuszony do udziału w tajnej operacji zamachu na papieża. Jego zadaniem jest zatuszowanie śladów oraz eliminacja zamachowca - Alego Agcy. Wciągnięty w szpiegowską intrygę i bezwzględną walkę o wpływy, Bruno trafia w sam środek kulis zamachu, które do dziś budzą wiele pytań. W obliczu narastającego konfliktu wewnętrznego musi podjąć decyzje, które nie tylko zadecydują o jego losie, ale mogą też zmienić bieg historii. Jaką rolę odegra Bruno i czy jego wybory wpłyną na przebieg tego przełomowego wydarzenia?
Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk" - Znaszli ten kraj
"Znaszli ten kraj" to sceniczna podróż po Polsce, podczas której widz poznaje barwne stroje, muzykę, tańce oraz piosenki charakterystyczne dla poszczególnych regionów kraju. Stylizowane stroje ludowe niczym w kalejdoskopie, zmieniają się podczas każdego tańca tworząc niezapomnianą feerię barw urzekającą publiczność. polskie tańce ludowe i narodowe takie jak: Trojak, Kujawiak-Oberek, Polonez-Mazur czy żywiołowy Krakowiak przeplatane znanymi utworami wokalnymi w wirtuozerskim wykonaniu solistów chóru stanowią doskonałą oprawę artystyczną wielu uroczystości.
W koncercie tym usłyszymy: "Karolinkę", "Szła dzieweczka", "Poszła baba do sąsiada", a także "Dzióbka dej". Utwory, które nuci z nami cała Polska.
--------
Bilety ulgowe (Karta Seniora, Karta Dużej Rodziny, Przyjazny Samorząd) dostępne wyłącznie w kasie GOK Hutnik oraz kinie "Pod kopułą"
W koncercie tym usłyszymy: "Karolinkę", "Szła dzieweczka", "Poszła baba do sąsiada", a także "Dzióbka dej". Utwory, które nuci z nami cała Polska.
--------
Bilety ulgowe (Karta Seniora, Karta Dużej Rodziny, Przyjazny Samorząd) dostępne wyłącznie w kasie GOK Hutnik oraz kinie "Pod kopułą"
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.